Renata Kierepko jest doktorem habilitowanym nauk fizycznych i profesorem Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie. W swoich badaniach zajmuje się identyfikacją i charakterystyką izotopowych sygnatur źródeł i zdarzeń jądrowych przy użyciu metod radiochemicznych oraz spektrometrii jądrowych.

Przebywała na stażach zagranicznych m.in. w ośrodkach takich jak: CEA Saclay i Marcoule we Francji oraz NIRS/QST w Japonii. Podczas dwuletniego stypendium JSPS brała udział w badaniach w strefie wyłączenia Elektrowni Jądrowej Fukushima Dai-ichi. Jej zadaniem było m.in. znalezienie i zdefiniowanie „hot spotów” aktynowców, czyli miejsc akumulacji pierwiastków tej grupy w środowisku. Bierze udział w pracach ogólnoświatowej sieci laboratoriów Ro5 zajmujących się identyfikacją sztucznych izotopów promieniotwórczych uwolnionych do atmosfery w wyniku zarówno zadeklarowanych jak i niezadeklarowanych zdarzeń jądrowych.

Lubi myśleć o swojej pracy jak o pracy detektywa, który posługując się stosunkami izotopowymi uzyskanymi przy użyciu spektrometrii jądrowych i spektrometrii mas oraz symulacjami trajektorii mas powietrza próbuje zweryfikować pochodzenie i geograficzne położenie źródeł wykrytych śladów izotopów promieniotwórczych w przyziemnej warstwie atmosfery. Podobnie jak dr hab. Andrzej Dragan (wykład 16 kwietnia 2019 w tej serii) nigdy nie piła kawy. 

Niniejszy wykład nawiązuje do okrągłych rocznic awarii w Fukushimie (10 lat temu, w marcu 2011 roku) oraz w Czarnobylu (35 lat temu, w kwietniu 1986 roku).

Wykład organizowany jest w ramach projektu Fizyka-Pasja-Społeczeństwo.