Istnieje możliwość opisu wszystkich dostępnych nam doświadczeń bez wykorzystania pojęcia wirtualnego fotonu. To pojęcie jest jednak wygodne do intuicyjnego opisu różnych wkładów do amplitud prawdopodobieństwa w elektrodynamice kwantowej. Wkłady te można zapisać w postaci diagramów Feynmana, które w języku potocznym można by zinterpretować w ten sposób: amplituda prawdopodobieństwa oddziaływania między elektronami jest (w pierwszym przybliżeniu) sumą amplitud otrzymanych przez wymianę fotonu wirtualnego na wszystkie możliwe sposoby. Wyobrażanie sobie tego zjawiska jako interakcji między „latającymi kulkami” jest w zasadzie kompletnie błędne, a jednocześnie nie mamy innej możliwości dopóki nie poznamy odpowiedniego aparatu matematycznego.