Fotony promieniowania reliktowego mają energie rzędu milielektronowolta i długości fali rzędu milimetra. Fotony światła widzialnego mają energie rzędu kilku elektronowoltów i długości fali rzędu kilkuset nanometrów. Poza tym nie ma różnicy między tymi fotonami. Energia $E$ i długość fali powiązane są wzorem $E = hc/\lambda$, gdzie $h$ jest stałą Plancka, a $c$ prędkością światła. Energia i długość fali fotonu zależą od układu odniesienia. Hipotetyczny obserwator w rakiecie poruszającej się względem galaktyk z taką prędkością, jak elektrony w akceleratorze LEP (tj. z prędkością bardzo bliską $c$) rejestrowałby niektóre fotony promieniowania reliktowego jako promieniowanie ultrafioletowe (od strony dzioba rakiety) lub jako światło widzialne (pod pewnym kątem od dzioba).