Jest bardzo dużo wody na ziemi, większość jest jednak słona. Czy istnieje skuteczna i tania metoda na oddzielenie soli od wody i uzdatnienie jej do picia? Czy woda pozyskiwana z pary wodnej w powietrzu nadaje się do picia?
Jest bardzo dużo wody na ziemi, większość jest jednak słona. Czy istnieje skuteczna i tania metoda na oddzielenie soli od wody i uzdatnienie jej do picia? Czy woda pozyskiwana z pary wodnej w powietrzu nadaje się do picia?
W krajach w których dostęp do słodkiej wody jest ograniczony odsalanie wody stosuje się na szeroką skalę — w szczególności w Arabii Saudyjskiej, Izraelu, na Karaibach, a także w różnych miejscach m.in. w USA, Chinach, Australii. Najwięcej odsalanej wody na osobę produkuje się w Izraelu — stanowi ona 40% całkowitego zużycia wody. W skali globu szacuje się, że ok. kilku procent ludności (czyli dziesiątki, lub nawet setki milionów ludzi!) korzysta na bieżąco z wody odsolonej. Najczęściej stosowane metody odsalania to destylacja (czyli odparowanie, a następnie skroplenie) oraz odwrócona osmoza (przepuszczanie przez półprzepuszczalną błonę). Jedną z najtańszych metod odsalania jest destylacja wykorzystująca energię słoneczną — uzyskanie metra sześciennego wody kosztuje ok. 50 centów. Na świecie także testuje się metody pozyskiwania wody z pary wodnej, która do picia może się nadawać (ewentualnie po odpowiednim uzdatnieniu) — natomiast jak na razie koszty tak uzyskanej wody są dosyć duże, toteż nie jest to rozwiązanie wykorzystywane na szerszą skalę.