Fala grawitacyjna przechodząc przez obszar wypełniony materią (np. przez ciało stałe lub ciecz) powoduje w trakcie połowy swego okresu jednoczesne ściskanie materii wzdłuż jednego kierunku i rozciąganie wzdłuż innego kierunku; podczas drugiej połowy okresu następuje rozciąganie materii wzdłuż pierwszego kierunku i ściskanie wzdłuż drugiego. Takie naprzemienne ściskanie i rozciąganie materii w różnych kierunkach powoduje powstawanie naprężeń — naprężenia te będą tym większe, im większa będzie amplituda fali i im mniejsza będzie jej długość. Można więc sobie wyobrazić, że fala grawitacyjna przechodząc np. przez ciało stałe wywoła naprężenia prowadzące do zdeformowania tego ciała lub nawet do zniszczenia jego struktury.