Energia fal grawitacyjnych

Pytanie

Pyta Ola

Emisja fal grawitacyjnych z układów bardzo masywnych gwiazd powinna wiązać się ze stratą energii tych układów. Co powinno się dziać w takiej sytuacji? Zmiana okresu? Czy jest to obserwowane i czy może być obserwowane w mniejszej skali, w zwykłych układach planetarnych?

Odpowiedź

Odpowiada Michał Różyczka

Każda utrata energii orbitalnej skutkuje zacieśnieniem orbity i skróceniem okresu. Skracanie okresu w takim tempie, jakiego należy oczekiwać, gdy jej przyczyną jest emisja fal grawitacyjnych, obserwuje się w kilku ciasnych układach gwiazd neutronowych. Za odkrycie pierwszego z nich (PSR B1913+16) Joseph Taylor i Russell Hulse otrzymali nagrodę Nobla. Fale emitowane przez PSR B1913+16 są mniej więcej sto bilionów bilionów (10 do potęgi 26) razy silniejsze od fal emitowanych przez układ Słońce – Ziemia. Te ostatnie są (i zapewne będą) całkowicie niewykrywalne. Sporo wiadomości o falach grawitacyjnych można znaleźć w artykule Marka Biesiady na stronie http://archiwum.wiz.pl/2000/00013000.asp. Polecam tez dwa artykuły z wikipedii angielskiej: http://en.wikipedia.org/wiki/Gravitational_wave#Sources_of_gravitational_waves oraz http://en.wikipedia.org/wiki/PSR_B1913%2B16