Grenlandia prawie nie ma lodowców szelfowych (nazwa pochodzi od słowa „półka” – shelf, nie należy jej wiązać z tzw. szelfem oceanicznym),  zajmę się więc przede wszystkim lądolodem grenlandzkim. Jest on bardzo intensywnie badany np.  w ramach projektu „Ice Bridge” (który obejmuje tez badania lądolodu i lodowców szelfowych Antarktyki). Badania prowadzone są głownie z pokładu samolotów badawczych i satelitów, ale prowadzi się też ekspedycje i regularne obserwacje na powierzchni. Jednym ze stosunkowo nowych spektakularnych wyników jest dokładna mapa podłoża i uwarstwienia lądolodu Grenlandii omówiona w postaci video popularno-naukowego. Aktualne dane o stanie lądolodu Grenlandii dostępne są tu. Duńska służba meteorologiczna dostarcza szczegółowych danych o bilansie powierzchniowym (nie mylić z całkowitym bilansem masy lodu uwzględniającym też spływ lodowców do morza). I jedne i drugie dane pokazują, że Grenlandia traci swoją lodową czapę, podsumowanie widać na wykresie zmian masy lądolodu:

Ubytek masy lądolodu Grenlandii na podstawie danych misji GRACE. Źródło: NASA.