W wielu układach gwiezdnych występują wielkie planety i małe ciała niebieskie jak komety, planetoidy i meteoroidy. Te małe ciała niebieskie zbliżając się do wielkiej planety mogą ulec znacznemu przyspieszeniu, zgodnie z efektem nazywanym asystą grawitacyjną. Po przyspieszeniu do prędkości ucieczki opuszczają swój układ planetarny i mogą dotrzeć do innych układów w Galaktyce. Liczbę komet w Obłoku Oorta szacuje się na biliony i są to na ogól ciała wyrzucone z okolic Jowisza. Niektóre z ciał osiągnęły prędkość ucieczki i opuściły nasz Układ Słoneczny. Podobne procesy bez wątpienia mają miejsce w innych układach gwiezdnych i stamtąd wyrzucane ciała osiągają nasz układ. W przypadku wspomnianego ciała, o jego pozasłonecznym pochodzeniu świadczy jego hiperboliczna orbita o wyjątkowo dużym mimośrodzie (ok. 1,2).  Ponieważ orbita jest silnie nachylona do ekliptyki, to ciało nie miało okazji być przyspieszone przez Jowisza lub Saturna, więc musiało przylecieć z innego układu gwiezdnego. Więcej o tym można znaleźć na stronie kierunku Geofizyka w geologii.