Ciężar cząsteczkowy CO$_2$ wynosi 44, podczas gdy powietrze składa się głownie z azotu N$_2$ o ciężarze cząsteczkowym 28 i tlenu O$_2$ o ciężarze cząsteczkowym 32. Taki skład sugeruje, że rzeczywiście dwutlenek węgla powinien gromadzić się przy podłodze, wyżej tlen, a jeszcze wyżej azot. Jednak taki efekt jest możliwy do zaobserwowania w warunkach dalekich od występujących w pokoju: procesy mieszania spowodowane cyrkulacjami konwekcyjnymi, turbulencją i dyfuzją efektywnie mieszają składniki gazowe (podobnie jest w atmosferze, pisałem o tym tu) i koncentracja ich w pokoju w praktyce nie zależy od wysokości. Kratka wentylacyjna pod sufitem ma sens, ponieważ w przypadku wentylacji grawitacyjnej ciepłe powietrze jako mniej gęste unosi się do góry i przez otwór, a dalej przewód wentylacyjny, skutecznie wypływa na zewnątrz. Na jego miejsce napływa, najczęściej przez szczeliny (np. wentylacyjne w oknie czy pod drzwiami), powietrze z otoczenia.