Jeśli celem „klonowania” miałoby być otrzymanie nowego obiektu (atomu) identycznego z wyjściowym, to potrzeba „klonowania” nie zachodzi, gdyż wszystkie atomy danego pierwiastka są identyczne, bez względu na to skąd się dostały w nasze ręce. Załóżmy, że mamy jeden atom wodoru w stanie podstawowym, a chcemy mieć drugi taki sam. Bierzemy proton i elektron, tworzymy z nich stan związany, i czekamy aż przejdzie w stan podstawowy. Nowy atom będzie dokładnie identyczny z pierwszym, nie musieliśmy nic klonować ani kopiować.