Pytanie to można przeformułować następująco: czy szkło okienne przepuszcza światło z takiego zakresu długości fal, które powodują, że się opalamy?

Za powstawanie opalenizny odpowiedzialny jest przede wszystkim tak zwany ultrafiolet z zakresu A (UVA) oraz B (UVB), które pokrywają odpowiednio obszary długości fali między 400-320 nm oraz 320-290 (w niektórych źródłach 280) nm. Dla zwykłego szkła okiennego (sodowego) akurat w obszarze UVB (ok. 340 nm) transmisja światła dramatycznie spada. Jednak nie całe światło ultrafioletowe jest absorbowane w szkle. Można przyjąć, że pojedyncza szyba okienna działa jak filtr do opalania o czynniku SPF około 20-40, to znaczy tyle razy spada natężenie „opalającego” ultrafioletu transmitowanego przez szkło.

Szyby samochodowe (szczególnie przednie) składają się ze sklejonych dwóch warstw szkła przedzielonych polimerową folią – taka kanapka jeszcze bardziej osłabia opalające działanie słońca.

Tak więc, podsumowując: przez szybę można się opalić, jednak wymaga to znaczniej więcej czasu niż bez niej.