Promieniowanie UVA jest jednym z trzech rodzajów promieniowania ultrafioletowego (UV) emitowanego przez Słońce. Widmo UV jest podzielone na trzy kategorie w oparciu o długość fali: UVA (320-400 nm), UVB (290-320 nm) i UVC (100-290 nm). UVC jest w większości pochłaniane przez atmosferę i nie dociera do powierzchni Ziemi. UVA ma najdłuższą długość fali i jest mniej energetyczne niż UVB, ale może wnikać głębiej w skórę (aż do skóry właściwej, a nawet tkanki podskórnej).

W przeciwieństwie do promieniowania ultrafioletowego B (UVB), które zmienia się w zależności od czynników takich jak pora roku i położenie geograficzne, promieniowanie UVA pozostaje dość stałe. Dzieje się tak, ponieważ atmosfera ziemska w niewielkim stopniu rozprasza i pochłania promieniowanie UVA, przez co jest ono zdolne do penetracji atmosfery (w tym chmur i warstwy ozonowej) bez znaczących strat w intensywności.  Ta właściwość przyczynia się do stosunkowo stabilnej wartości intensywności promieniowania przez cały rok.