Odpowiada Szymon Augustynowicz, konsultacja prof. Mikołaj Misiak

Wiązka światła ulegająca całkowitemu wewnętrznemu odbiciu nie traci energii, podobnie jak w przypadku odbicia od zwierciadła idealnego. Takie całkowite wewnętrzne odbicie na granicy powierzchni dwóch nieprzewodzących prądu materiałów, np. wody i powietrza, występuje tylko dla określonych kątów padania światła na tę granicę; np. dla światła rozchodzącego się w wodzie i padającego na powierzchnię woda-powietrze są to kąty padania większe od 48.6$^\textrm{o}$. Dla takich kątów wiązka światła odbija się tak samo, jak od zwierciadła idealnego. Fakt ten został wykorzystany przez naukowców z amerykańskiej uczelni- MIT do opracowania „idealnego zwierciadła” z wykorzystaniem całkowitego wewnętrznego odbicia w roku 1998 (patrz MIT_news).