Skoro atomy tworzą cząsteczkę, to istnieje między nimi siła przyciągania. Przyjmijmy więc, że mamy cząsteczkę złożoną z dwóch atomów, a następnie wyobraźmy sobie, że staramy się w jakiś sposób te dwa atomy od siebie oddalić. Siła przyciągania przeciwstawia się nam, więc by to osiągnąć musimy wykonać pracę. Co się dzieje z naszą pracą? Zamieniana jest ona na energię potencjalną układu dwóch atomów podobnie, jak w przypadku rozciągania sprężyny. Konfiguracja dwóch przyciągających się, ale oddalonych od siebie atomów ma więc wyższą energię, niż sytuacja gdy te dwa atomy są blisko siebie i tworzą cząsteczkę.