Chmura burzowa bynajmniej nie posiada ładunku jednoimiennego, a cząstki chmurowe nie są ze sobą związane. Odpowiedź na pytanie czemu chmura słabo reaguje na pole elektryczne jest w sumie dosyć prosta: ładunki na pojedynczych cząstkach chmurowych (kryształkach lodu czy kropelkach wody) są stosunkowo niewielkie, odpowiadają najczęściej kilkudziesięciu ładunkom elementarnym (elektronom) dla cząstki o średnicy kilku-kilkudziesięciu mikrometrów. W efekcie siły elektrostatyczne działające na pojedyncze cząstki, mimo dużych potencjałów elektrycznych miedzy częściami chmury, są istotnie mniejsze niż siły oporu powietrza i ciężkości, które odpowiadają za kształt i organizację chmury. Co więcej, to właśnie siły oporu aerodynamicznego i ciężkości odpowiadają za rozdział ładunku w objętości chmury, powstanie pola elektrycznego, różnic potencjałów i w efekcie wyładowań. Bardzo dobrze opisano to poglądowo w materiale edukacyjnym amerykańskiej służby meteorologicznej dostępnym tu.