By przedmiot pływał po powierzchni wody jego gęstość musi być mniejsza od gęstości wody. Gęstość większości substancji maleje z temperaturą. Wyjątkiem jest tu wspomniana woda, która faktycznie ma mniejszą gęstość w stanie stałym niż w ciekłym. W trakcie gotowania pierogów ich wnętrze ogrzewa się, a tym samym zwiększa się ich objętość. Skutkuje to zmniejszeniem się ich gęstości aż do punktu, w którym mają mniejszą gęstość niż woda i wypływają na powierzchnie.

Procesowi wypływania pierogów na powierzchnię pomagają jeszcze dwa zjawiska. Po pierwsze, pewna ilość wody która jest wewnętrz pierogów zaczyna wrzeć i parować, tym samym jeszcze bardziej zmniejszając ich gęstość. Możemy to zaobserwować jako puchnięcie pierogów. Dodatkowo, w trakcie wrzenia wody w garnku, woda paruje całą objętością, co możemy zaobserwować na przykład w postaci odrywających się od dna bąbelków pary wodnej. Bąbelki te wypływają na powierzchnię dodatkowo wypychając pierogi.