Decydują o tym różnice w poziomie promieniowania w obu tych miejscach: obecnie w Hiroshimie promieniowanie jest na poziomie 0.87 mSv/rok, a w Czarnobylu średnio ok. 4 mSv / rok (ale lokalnie może być dużo większe, w zależności od strefy i miejscowych ognisk radioaktywności). Dla porównania w Warszawie promieniowanie tła to ok. 0.7 mSv / rok. Wpływ tak podwyższonych dawek jakie są na terenie Czarnobylu nie jest dobrze poznany, aczkolwiek są miejsca na świecie, gdzie takie warunki występują naturalnie np. Ramsar w Iranie (10 mSv / rok).

Różnice między Hiroshimą a Czarnobylem wynikają z rodzaju katastrofy. Bomby jądrowe są projektowane, aby dokonać maksymalnego zniszczenia, eksplozja trwa krótką chwilę i odbywa się w powietrzu, a produkty rozszczepienia i materia nie są wystawione na długie przebywanie w strumieniu neutronów. Paliwo w reaktorze natomiast  przebywa w nim ponad rok i gromadzą się w nim długożyciowe radioaktywne izotopy (np. Cs-137, o okresie połowicznego zaniku 30 lat, izotopu plutonu o okresie połowicznego zaniku od dziesiątek do tysięcy lat), które uwolnione do środowiska powodują długotrwałe skażenie.