Wić bakteryjna poruszana jest dzięki tzw. aparatowi bazalnemu, znajdującemu się w ścianie i błonie komórkowej. Energia niezbędna do wykonania ruchu pochodzi z procesu wyrównywania gradientów protonowych. Gradienty te powstają za pośrednictwem pompy zależnej od ATP, która transportuje protony na zewnątrz komórki. W wyniku dyfuzji dochodzi do przepływu protonów do wnętrza komórki w poprzek błony i aktywacji ruchu rotacyjnego aparatu bazalnego, składającego się z systemu pierścieni. Ruch tych pierścieni przekazywany jest do następnego, zakrzywionego, elementu wici (tzw. haka), do którego przytwierdzone jest włókno (filament), zbudowane z łańcuchów globularnego białka (flagelliny). Faktycznie więc, wić obraca się w punkcie przyczepu, a niektórzy porównują ten ruch do działania śmigieł helikoptera.