W każdym sporcie w którym zawodnicy (lub też jakieś rekwizyty) poruszają się, fizyka odgrywa zasadniczą rolę — trudno zatem powiedzieć, w którym sporcie rola ta jest największa. Sam proces naszego poruszania się — chodzenia, biegania, skakania, itp. — można opisać w języku fizyki, a bardziej konkretnie mechaniki klasycznej; zatem wszelkie sporty w których zawodnicy chodzą, skaczą lub biegają związane są nierozerwalnie z fizyką. Podobnie jest z jazdą na nartach, pływaniem, jazdą konną, itp. W koszykówce dodatkowo sam ruch piłki można opisać równaniami fizyki i porusza się ona tak a nie inaczej dzięki sile grawitacji obecnej na Ziemi — zatem w koszykówkę nie można byłoby grać w stanie nieważkości, np. na stacji kosmicznej. Obecność siły grawitacji, a także oporów powietrza, istotna jest także jest w przypadku innych sportów w których używa się piłek (tenis, ping-pong, rugby, itd.), czy też innych rekwizytów (rzut oszczepem, pchnięcie kulą, czy też bowling, bilard, itd.). Jedyne sporty o których można by powiedzieć, że fizyka nie odgrywa w nich roli, to szachy i brydż sportowy.