Wiele ze znanych nam cząstek (np. elektron, foton) ma rozmiary tak małe, że nie wiemy naprawdę, czy mają niezerowy rozmiar, czy też są tzw. cząstkami punktowymi o zerowym rozmiarze. Prawa fizyki opisujące zachowanie się tych cząstek oparte są na mechanice kwantowej. Oznacza to, że w praktyce opisujemy je przy pomocy funkcji falowych, które przyjmują wartości istotnie różne od zera na obszarach o obserwowalnych rozmiarach. Rozmiary te zależą od specyfiki konkretnych zjawisk, które staramy się opisać. Przykładowo, funkcja falowa elektronu w atomie wodoru ma rozmiar rzędu $10^{-10}$ metra. Funkcje falowe kwarków w protonie mają rozmiary rzędu $10^{-15}$ metra, co uznajemy za rozmiar protonu. Natomiast dostępne nam dane eksperymentalne dotyczące samych kwarków nie są sprzeczne z hipotezą, że są to cząstki punktowe.