Na początku mojej odpowiedzi odeślę Czytelnika do takiego artykułu:

Szymański et al. ”Complex Characteristics of Sintered Nd–Fe–B Magnets in Terms of Hydrogen Based Recycling” ACTA PHYSICA POLONICA A, Vol. 131 (2017) , 1270-1273

który dotyczy problemu odzyskiwania i recyklingu metali ziem rzadkich z odpadów elektronicznych.

Autorzy tej pracy pozyskiwali magnesy neodymowe z dysków twardych, a następnie analizowali ich skład chemiczny, strukturę oraz własności magnetyczne. Wyznaczali m.in. fragment pętli histerezy magnesów, czyli zależności indukcji magnetycznej B od natężenia przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego H. Takie badanie pozwala scharakteryzować podstawowe własności magnesów takie jak remanencja B_r,  (inaczej indukcja szczątkowa, czyli wartość indukcji magnetycznej, która pozostaje po usunięciu zewnętrznego pola magnetycznego), pole koercji -Hc, (czyli wartość natężenia pola magnetycznego potrzebnego do zlikwidowania namagnesowania) oraz wartość (B·H)_max, którą wylicza się jako wartość maksymalną iloczynu B i H z fragmentu pętli histerezy (tzw. krzywej odmagnesowania) i która wyznacza maksymalną gęstość energii magnetycznej, jaka może być zgromadzona w badanym materiale. Większa remanencja B_r, oznacza „silniejszy” magnes, większe -Hc oznacza magnes bardziej trwały.  Wartość (B·H)_max jest również pewną miarą „siły” magnesu. Wielkość tę można wyrazić w jednostkach kJ/m³ lub w MGOe, gdzie 1MGOe = 7.9577kJ/m³

Używane klasy magnesów neodymowych, np. N33, N40 oznaczają magnesy o wartościach (B·H)_max  bliskich 33MGOe i 40MGOe.

Wyniki badań opisane w cytowanej pracy wskazują, że magnesy zamontowane w dyskach twardych ważą około 10-20g, i charakteryzują się (B·H)_max powyżej 300 kJ/m³, co odpowiada wartości 37 MGOe. Wskazywałoby to, że były to magnesy klasy N38 lub wyższej. Dokładniejsze wyniki przedstawione dla jednego z magnesów wynoszą B_r≈1,4T, (B·H)_max = 355 kJ/m³ =44MGOe i -Hc≈1000kA/m. Mógł to więc być magnes klasy N45.

Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o siłę tych magnesów, rozumianą jako udźwig, czyli minimalny zawieszony ciężar,  przy którym badany magnes przyczepiony do grubej blachy oderwie się. Wielkość ta zależy również od kształtu i rozmiary magnesu. Znając klasę magnesu (np. N45), siłę można obliczyć w przybliżeniu za pomocą jednego z dostępnych w sieci kalkulatorów, np. tu. Na przykład magnes klasy N45 o kształcie dysku o średnicy 2cm i grubości 2mm, przyczepiony do grubej blachy uniósłby zawieszony na nim ciężarek o masie około 2,5kg.