Nie jest dla mnie jasne, czy chodzi o śnieg leżący na powierzchni gruntu, czy śnieg – opad. Ponieważ zajmuję się fizyką chmur i opadów zacznę od drugiego pytania. Śnieg wypadając z chmur może mieć kilka form: pojedynczych kryształków o różnych kształtach (od igieł, kolumn heksagonalnych, płaskich heksagonów po dendrytyczne kryształki – forma zależy od temperatury i przesycenia w momencie powstawania i wzrostu), płatki śniegu czyli tzw. agregaty – wiele kryształków połączonych czy sklejonych razem (np. kropelką wody, która zamarzła) po tzw. krupę – nieregularne zamarznięte przechłodzone krople. Wszystko zależy od historii powstania śniegu: czy kryształki narastały na jądrach krystalizacji, czy zamarzły przechłodzone kropelki, czy przepływ powietrza w chmurze  był turbulentny czy laminarny.

Rys. Kryształki i agregaty (płatki) śniegowe zarejestrowane na dachu Wydziału Fizyki UW w marcu 2018 przez Moeina Mohammadiego.

Gdy śnieg spadnie na powierzchnię ziemi przekształca się zależnie od warunków fizycznych: może mieć postać puchu (luźno ułożonych niezwiązanych kryształków i agregatów), śniegu „przewianego” (wywiane małe kryształki, większe lekko połączone wskutek ciężaru, obecności wilgoci i dodatkowej kondensacji), firnu (grudek lodu powstałych z roztopienia kryształków wskutek pochłaniania promieniowanie słonecznego i zamarzania kropelek nocą wskutek wypromieniowania energii w podczerwieni).  Zależnie od potrzeby i zwyczajów rozróżnianych jest wiele rodzajów śniegu, więcej warto przeczytać po polsku tu a po angielsku tu.