Jest wiele pomysłów, obecnie wciąż na poziomie testów, na uzyskanie kontrolowanej reakcji fuzji termojądrowej. Opisane paliwo dotyczy tylko jednej konkretnej metody, w której do kulki lub innego pojemniczka z mieszaniną deuteru i trytu strzela się z silnie skupionych laserów. Gwałtownie podgrzane paliwo na powierzchni kulki eksploduje na zewnątrz, a w związku z zasadą zachowania pędu pozostałe paliwo zostaje silnie wpychane do środka, osiąga gęstość krytyczną potrzebną do fuzji i powstaje rodzaj mikrosłońca. Paliwo deutorowo-trytowe może być w umieszczone w kapsułce w postaci gazowej, w postaci stałej (zamrożone, temperatura poniżej 14 K) albo w obu naraz (na zewnątrz stałe, w środku gazowe). Materiał samej kapsułki też może być różny, ale jest ona bardzo cienka. Testowane są tworzywa sztuczne, beryl, ale też i inne materiały. Pod poniższym adresem można przeczytać więcej o tej metodzie (po angielsku), są tam także schematy takich kulek, stosowanych w National Ignition Facility, znajdującym się w Lawrence Livermore National Laboratory (USA).