Plazma jest to zjonizowana materia zawierająca znaczną ilość naładowanych elektrycznie cząstek, której stan skupienia przypomina gaz. Plazma tworząca gwiazdy określana jest jako „plazma gorąca”; z powodu bardzo dużych temperatur w których taka plazma występuje, może się ona składać jedynie z cząstek elementarnych oraz jąder atomowych. Plazma którą jesteśmy w stanie wytworzyć na Ziemi określana jest jako „plazma zimna” i może zawierać także atomy, jony, a nawet całe cząsteczki; natomiast temperatury potrzebne do jej wytworzenia są rzędu od kilku do kilkudziesięciu tysięcy stopni Celsjusza, a zatem nie są tak niskie, jak mogłoby sugerować określenie „plazma zimna”. W związku z tym plazma jako taka nie występuje w ciałach stałych, czy w szczególności materiałach ceramicznych (które obserwujemy wokół nas w temperaturach pokojowych).

Niemniej jednak plazma ma rzeczywiście coś wspólnego z materiałami ceramicznymi — obecnie powszechnie używa się plazmy do nanoszenia materiałów ceramicznych i tworzenia z nich powierzchni (powłok) różnorakich obiektów, począwszy od przedmiotów użytku domowego do skrzydeł samolotów, a nawet technologii kosmicznych. Powłoki takie wytwarza się w procesie nazywanym natryskiwaniem plazmowym, który polega na wprowadzeniu w strumień plazmy pewnego sproszkowanego materiału (np. ceramicznego), w wyniku czego materiał taki topi się i z dużą prędkością zostaje nałożony na interesujący nas obiekt, na którym następnie zastyga i tworzy jednolitą powierzchnię. Urządzenie do wytwarzania plazmy wykorzystywanej w takim procesie nazywane jest plazmotronem. Uzyskane w taki sposób powłoki z materiałów ceramicznych mają wiele zalet: są twarde, wytrzymałe, odporne na zużycie, korozję, oraz zmiany temperatury, etc.