Prąd dziurowy jest prądem elektrycznym przenoszonym przez dziury, czyli wolne miejsca po elektronach tworzących wiązania między atomami.

Objaśnienie: Mówiąc w uproszczeniu, do dziury może wskoczyć elektron z sąsiedniego wiązania i w ten sposób dziura przemieszcza się w krysztale. Dziurze możemy przypisać dodatni ładunek elektryczny (brak ujemnego elektronu). Najczęściej mówimy o dziurach w półprzewodnikach, w których prąd mogą także przenosić elektrony przewodnictwa, to znaczy elektrony wyrwane z wiązań międzyatomowych i poruszające się swobodnie po krysztale.

Można poznać, czy w półprzewodniku dominują elektrony, czy dziury, przykładając do niego dwa przewody połączone z miliwoltomierzem, przy czym jeden z nich ogrzewamy. Wtedy woltomierz wskaże napięcie dodatnie lub ujemne. Znak ładunku dominujących nośników prądu jest taki, jak znak napięcia zimnego przewodu względem gorącego: ujemny odpowiada elektronom, dodatni dziurom. Przy okazji muszę się poskarżyć na popularny edytor tekstu Word: z uporem godnym lepszej sprawy zamienia mi prąd dziurowy na „dziurawy”!