Okres pracy pręta paliwowego zależy od wielu czynników, takich jak typ reaktora, umiejscowienie pręta w reaktorze, cykl w jakim jest przestawiany, rodzaj paliwa, itp. Zwykle jest to od roku do czterech lat. Zużyty pręt paliwowy zawiera typowo około 1% Pu-239, 1% U-235, 95% pozostałych izotopów uranu i około 3% innych pierwiastków (aktynowców i produktów rozszczepienia). Taki pręt początkowo jest umieszczany w specjalnym basenie, znajdującym się obok reaktora, na okres od kilku miesięcy do kilku lat. Czas ten zależy od typu paliwa, czasu przebywania w reaktorze, możliwości technicznych dalszego przetwarzania oraz regulacji prawnych. Odzyskiwanie materiałów rozszczepialnych prowadzone jest w Europie, Indiach i Japonii. Natomiast w USA paliwa nie poddaje się takiej obróbce i jest ono jedynie składowane. W wyniku recyklingu pręta w zasadzie można odzyskać cały uran i pluton, które są ponownie używane jako paliwo w reaktorach. Pozostaje jedynie owe 3% radioaktywnych odpadów, które muszą być składowane. Obecnie opracowywane są metody „wypalania” także tych izotopów, np. w reaktorach wykorzystujących neutrony prędkie.