Zachowanie energii dla księżyców

Pytanie

Pyta Dariusz

Siły pływowe na skutek ruchu obrotowego powodują poprzez rozciąganie i kurczenie obiektu pracę, której efektem jest wzrost temperatury spowodowany tarciem. Przyczyniają się one do zjawisk wulkanicznych na księżycach planet olbrzymów, a nawet do wyrzucania gejzerów wody i lodu na Enceladusie (księżycu Saturna). Otóż proszę Państwa mamy tutaj do czynienia z perpetum mobile — księżyce dostają energię za nic. Przecież wiadomo, żeby wykonać pracę i otrzymać wzrost temperatury na skutek ruchu kinetycznego, to musi się to odbyć kosztem tej energii kinetycznej. Na przykład klocki hamulcowe wykonują pracę poprzez tarcie czego efektem jest spowolnienie ruchu pojazdu i obniżenie jego energii kinetycznej. Można by tu przytaczać wiele innych przykładów. A tu proszę, mamy tarcie i wzrost temperatury w jądrach księżyców, a energia kinetyczna układu z tego powodu nie maleje? Jak napisać w tym przypadku równanie energii, w którym po jednej stronie będzie praca i równoważna jej energia cieplna, a po drugiej stronie wytracona energia kinetyczna? A przecież tak się nie dzieje, ponieważ energia kinetyczna układu (planety z księżycami) nie maleje? Jak to wytłumaczyć? A może prawo zachowania energii w tym przypadku nie ma zastosowania?

Odpowiedź

Odpowiada Leszek Czechowski

Prawo zachowania energii i masy jest uniwersalne, obowiązuje zawsze i wszędzie. Energia dyssypowana we wnętrzu satelitów pochodzi od energii ruchu obrotowego planety lub energii ruchu orbitalnego satelitów — w zależności od danego przypadku.