Gwiazdy neutronowe powstałe po wybuchu supernowej mają wysoką temperaturę oraz na ogół wirują bardzo szybko. Nie zachodzą w nich reakcje jądrowe dające energię zwykłym gwiazdom. Emisja promieniowania następuje m.in. w wyniku utraty energii termicznej. Promieniowanie może być też emitowane przez elektrony poruszające się w polu magnetycznym szybko wirującej gwiazdy neutronowej. Emisja jest w takim wypadku silnie anizotropowa, i gwiazda może być widoczna jako pulsar. Część energii promieniowania może być uzyskiwana kosztem utraty energii kinetycznej ruchu obrotowego.

Jeśli występuje przekaz materii od zwykłej gwiazdy – partnera w układzie binarnym, to również może być on źródłem energii dla gwiazdy neutronowej.

Jeśli gwiazda neutronowa nie pobiera materii z zewnątrz, to utrata energii termicznej i rotacyjnej nie może trwać w nieskończoność. Moc promieniowania emitowanego przez gwiazdę będzie z czasem malała do zera. Taki koniec czeka przeciętną gwiazdę neutronową.

W powyższej odpowiedzi pominąłem hipotetyczne scenariusze przekształcania się materii złożonej z neutronów w inne (egzotyczne) rodzaje materii, np. materię, której istotnym składnikiem byłyby kwarki dziwne.