Nie do końca rozumiem pytanie, spróbuję odpowiedzieć nie dając gwarancji że poprawnie odgadłem „co pytający miał na myśli”. Chmura nie jest obszarem w którym zagęszczone są cząstki powietrza, ale obszarem, w którym wystąpiły (z różnych powodów) takie warunki termodynamiczne, że doszło do kondensacji pary wodnej na tzw. jądrach kondensacji – malutkich cząstkach aerozolu. Innymi słowy para wodna – przezroczysty gaz obecny w powietrzu – zamieniła sie w malutkie kropelki wody z „jądrem kondensacji” w środku. Powstałe tak kropelki (typowy promień to 10 mikrometrów), utrzymują się w powietrzu bardzo długo (podobnie jak cząstki aerozolu które są znacznie mniejsze), gdyż ich prędkość opadania jest bardzo mała – milimetry, najwyżej centymetr na sekundę. Prędkość ta wynika z warunku równowagi siły ciężkości i siły oporu powietrza. Bardzo wiele przepływów w atmosferze ma prędkości znacznie większe, z tego punktu widzenia prędkość opadania kropelek chmurowych jest bliska zera. Kształt chmury zależy od tych większych prądów atmosferycznych, od tego kiedy w nich wystąpią warunki termodynamiczne w których dochodzi do kondensacji pary wodnej.

Jako ciekawostkę podam, ze są chmury które znajdują się w jednym miejscu i nie zmieniają kształtu mimo że przez cały czas przepływa przez nie powietrze. Dotyczy to np. chmur nad górami: wiatr wieje, wzniesienia kierują strumień powietrza w górę, we wznoszącym się powietrzu dochodzi do kondensacji. Za wzniesieniem powietrze opada, kropelki parują, chmura znika. Powietrze cały czas przepływa przez chmurę, która tkwi w jednym miejscu nad wzniesieniem! Z innymi chmurami bywa inaczej. Badaniem chmur zajmuje się fizyka chmur i opadów, można o niej poczytać (niestety po angielsku) w Wikipedii:

http://en.wikipedia.org/wiki/Cloud_physics

Wprowadzenie w wyszukiwarkę Google hasła „fizyka chmur” albo „cloud physics” pomoże znaleźć więcej materiałów na ten temat.