Za miarę wielkości czarnej dziury można w naturalny sposób przyjąć pole powierzchni jej horyzontu zdarzeń. Dla osiowo symetrycznej, nie zmieniającej się w czasie czarnej dziury pole powierzchni horyzontu zdarzeń jest rosnącą funkcją jej masy. Zakładając, że ten model poprawnie opisuje zarówno „zwykłe” jak i supermasywne czarne dziury, supermasywna czarna dziura będzie rzeczywiście większa (tzn. będzie miała większe pole powierzchni horyzontu zdarzeń) od „zwykłej” czarnej dziury.