W fizyce kwantowej nie mówimy, że cząstki są tego samego typu, ale że są one identyczne, innymi słowy nierozróżnialne. Jeśli mają spin 1/2 to ma miejsce zakaz Pauliego, to znaczy dwie identyczne cząstki nie mogą się znaleźć w tym samym stanie kwantowym. Zakaz ten nie odnosi się do różnych cząstek, np. elektronu i pozytonu, lub elektronu i mionu. Mogą one jednocześnie znaleźć się w tym samym miejscu z tym samym kierunkiem spinu.

Jest wiele eksperymentów z tworzeniem atomów egzotycznych. Poza wodorem mionowym, najbardziej znane są eksperymenty z CERN-u przez kolaborację ASACUSA z helem antyprotonowym, gdzie jeden z elektronów jest zastąpiony antyprotonem. Obecnie prowadzi się eksperymenty z helem mionowym, a wcześniej wielokrotnie były przeprowadzone eksperymenty z cięższymi atomami, takimi jak krzem, gdzie elektron został zastąpiony mionem.

Co do budowy atomów mionowo-elektronowych, to opis przez powłoki jest dobrym przybliżeniem, tak samo jak dla atomów elektronowych. Mion jest około 200 razy cięższy od elektronu i dlatego też znajduje się około 200 razy bliżej jądra. Z tego też powodu jego powłoka prawie nie zależy od daleko położonych elektronów. Elektrony zaś, w dobrym przybliżeniu widzą zmodyfikowane jądro, to znaczy jądro o ładunku pomniejszonym o jeden, ponieważ mion ma taki sam ładunek elektryczny jak elektron. W ścisłym podejściu zaś, rozwiązuje się równanie Schrodingera dla elektronów i mionu, bez nakładania warunku antysymetrii funkcji falowej na zamianę położenia i spinu pomiędzy elektronem i mionem.